Een week geleden leek het alsof de problemen met de exploitatie-vergunning opgelost waren. We hadden eindelijk een gesprek met het Bouwtoezicht van de gemeente Winterberg en dat gesprek was positief. Omdat we niet van plan zijn om structurele veranderingen aan te brengen aan het gebouw stonden ze toe dat we op basis van de oude en verlopen vergunning van start konden gaan. Voorwaarde was echter dat we het gebouw door een bevoegd technisch Bureau lieten keuren en dat we toezegden dat we de eventueel ontdekte mankementen binnen een bepaalde periode zouden laten maken.
Afgelopen zaterdag echter veranderde onverwacht dit perspectief. Het rapport van het Technisch Bureau kwam binnen en wat niemand had verwacht stond hier ineens zwart-wit op papier: sommige installaties, zoals deze van elektra en brandbeveiliging voldeden niet meer aan de huidige normen en moesten bijna geheel vernieuwd worden. Het hieraan gekoppelde kostenplaatje bedroeg naar schatting ruim 200.000 €. Even leek het alsof hiermee het hele Niedersfeld-project instortte. Ineens was er veel meer geld nodig en dat was in de geplande financiering niet voorzien, Teleurstelling dus.
Maar soms brengt tijd ook raad.
Als we nu eens die 200.000 € zouden verdelen in 2 stukken van 100.000 € en we proberen enerzijds om via de Eigenaars de verkoopprijs van het pand met 100.000 € naar beneden te krijgen (op basis van de verborgen gebreken) en anderzijds proberen we om via de investeerders 100.000 € meer te lenen, dan zou deze hobbel eigenlijk opgelost zijn.
Intussen zijn de eerste stappen in die richting gezet en het licht brandt weer heel voorzichtig op groen. De Eigenaars lijken bereid om te praten over verlaging van de koopsom en de investeerders lijken bereid om meer geld te lenen.
Als die 2 stappen lukken (en dat zou bijna als een wonder voelen), dan kan het Savita-project van start gaan.
Weer op hoop van zegen ….